هر چه با او گویم از مردم از عرفی شیرازی مثنوی 111

1 هر چه با او گویم از مردم دگرگون بشنوم باز حرفی گفته ام امروز تا چون بشنوم

2 واعظا درمانده رسوای عشقم دم مزن گر توانم نکته زان لعل میگون بشنوم

3 تشنه غم بودم اکنون شاد گردم هر کجا از لب غم دیدگان دشنام پر خون بشنوم

4 غافلم دارد جنون از حال خود بگشا نقاب کز زبان حسن لیلی نام مجنون بشنوم