یک شبی تا روز با از حکیم نزاری قهستانی غزل 831

1 یک شبی تا روز با تو خلوتی می بایدم زین طرف میل است زان سو رغبتی می بایدم

2 رازها دارم که نتوان با کسی جز با تو گفت تا به خدمت عرضه دارم فرصتی می بایدم

3 از تو می گویم که می باید مرا کی گفته ام کز جهان آسایشی یا نعمتی می بایدم

4 هر بلایِ عشق می خواهم سلامت گو مباش بر سپاهِ هجر لیکن قدرتی می بایدم

5 وعدۀ دیدار فرمودی و پیمانی برفت لیک تا آن وقت صبر و طاقتی می بایدم

6 بر تو من باری یقینم هر چه فرمایی کنی هیچ بر قول تو گفتم حجّتی می بایدم

7 زار می نالد نزاری بر درِ غفرانِ تو گر گنه بر من بپوشی خلعتی می بایدم