در طریقت رهروان را رهنمایی از اسیری لاهیجی غزل 376

1 در طریقت رهروان را رهنمایی می‌کنم در حقیقت عارفان را پیشوایی می‌کنم

2 گر شدم بیگانه از جان و جهان در عشق او لیک با جانان همیشه آشنایی می‌کنم

3 گرچه در صورت گدا و رند و قلاش آمدم لیک در معنی به عالم پادشایی می‌کنم

4 پادشاه ملک فقرم تخت استغنا مراست چون گدایان بر درِ او گر گدایی می‌کنم

5 تا گرفتارم به مایی در شمایی کی رسم چون شدم آزاده از مایی شمایی می‌کنم

6 زاهد از تقلید منشین در پس در بیش ازین خانه تحقیق را چون دَرگشایی می‌کنم

7 از دم عیسای عرفان مردگان جهل را ای اسیری روح‌بخشی جان‌فزایی می‌کنم