کمان برم که درین روزگار تیره چو شب از قطران تبریزی مقطع 42

1 مه نیسان برون آورد بر صحرا یکی لشگر که با فیروزه گون در عند با بیجاده گون مغفر

2 شبیخون برده بر خر خیز و نازش برده بر ششتر شده پر مشک و پر دیبا از ایشان دشت و کوه و در

1 بوستان را مهرکانی باد زر آگین کند رنگ بستاند ز گلها باده را رنگین کند

2 روی هامون را کند مانند سوزن گرد زرد هر گیاهی را بر او چون سوزن زرین کند

1 ز پی آفت هر چیز پدید است سبب سبب آفت من فرقت آن سیم غبب

2 گر سوی دیده من خواب نیاید نه شگفت ور طرب سوی دل من نگراید نه عجب