من برین در بندهام تا زنده از کمال خجندی غزل 790

1 من برین در بندهام تا زنده ام تا چنینم بنده پایبندام

2 گفته ریزم همین دم خون نو بی همین ار زنده ام ارزنده ام

3 مردم از گریه به اندوه نوی مژده ام گوی و بکش از خنده ام

4 طالع فرخندهام دیدار تست آفرین بر طالع فرخنده ام

5 روز روشن بیرخت منعا مرا زآنکه من در شب نوی ترسنده ام

6 چشم من چون برکند حاسد زرشک چون من اول چشم او بر کنده ام

7 بنده ما نیست میگوئی کمال نیست حجت هرچه گونی بندهام