سوی میخانه به رندان از امیرعلیشیر نوایی غزل 150

1 سوی میخانه به رندان خبرم باز آید گر سوی خانه مه نوسفرم باز آید

2 آن جگر گوشه اگر باز نیاید چه عجب بارها گر سوی چشم از جگرم باز آید

3 پرتو مهر فتد بر سرم و سایه سرو اگر آن نخل خرامان به سرم بار آید

4 وارهاند ز خمارم به در دیر اگر می به کف مغبچه عشوه گرم باز آید

5 محتسب آمد و در صومعه مستم دانست رخت در دیر مغان گر نبرم باز آید

6 منکه در چشم کشم خاک خرابات فنا نقد کونین کجا در نظرم باز آید؟

7 به غضب گر بشد آن مه ز برت ای فانی باد باقی اگر از راه کرم باز آید