1 چه باشد گر ز من یادت نیاید که از دوری فراموشی فزاید

2 ز چشمت چشم پرسش هم ندارد که از بیمار پرسش خود نیاسد

1 بیمار فراق تو بحالیست در دور تو عافیت محالیست

2 در عهد تو کس نشان ندادست کآسود کیست پا وصالیست

1 سحرگهان که دم صبح در هوا گیرد صبا چراغ گل از شمع روز واگیرد

2 بگرید ابر بهاری و غنچه از سر لطف سرشک او همه در دامن قبا گیرد