1 هر کرا با تو کار درگیرد بهره از روزگار برگیرد

2 به سخن لب ز هم چو بگشایی همه روی زمین شکر گیرد

1 جمالت بر سر خوبی کلاهست بنامیزد نه رویست آن که ماهست

2 تویی کز زلف و رخ در عالم حسن ترا هم نیم شب هم چاشتگاهست

1 دلبر هنوز ما را از خود نمی‌شمارد با او چه کرد شاید با او که گفت یارد

2 جانم فدای زلفش تا خون او بریزد عمرم هلاک چشمش تا گرد از او برآرد