1 برای نیم نگاهی چو عذر خواه تو گردم هزار بار به گرد سر نگاه تو گردم

2 ز انتظار شوم کشته تا نشان خدنگی ز پر کرشمه نگه‌های گاه گاه تو گردم

3 بزن به تیغم و پیش از من هلاک گنه خود به گردن دگران نه که من گواه تو گردم

4 به این امید که روزی شکاری خورم از تو هزار سال بگرد شکارگاه تو گردم

5 به هم زدی ز سبک دستی کرشمهٔ جهانی اسیر فتنهٔ حسن گران سپاه تو گردم

6 بکش مرا و میندیش از گنه که همان من به روز حشر عقوبت کش گناه تو گردم

7 مهی برآمد و برنامد این مراد که یکشب به دیده کام ستان از رخ چو ماه تو گردم

8 مرا چه محتشم این بس ز باغ وصل که قانع به نیم نکهتی از عنبرین گیاه تو گردم