ایکه مطبوع و شوخ و دلبندی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1222

1 ایکه مطبوع و شوخ و دلبندی از چه با مات نیست پیوندی

2 تیغ بر کش بکش ملول نباش اگر از قتل بنده خرسندی

3 هر که بیند بکشته ام گوید کام دل یافت آرزومندی

4 غیر تسلیم نیست چاره عشق چکند بنده با خداوندی

5 تلخکامی کوه کن ببرد از تو شیرین دهن شکر خندی

6 روی و موی تو بد غرض که خدای بشب و روز خورد سوگندی

7 دید یعقوبت و زخاطر کرد که از او گم شده است فرزندی

8 حال عقل و کشاکش عشقت جنگ دیوانه با خردمندی

9 نام بردی زغیر از آن لب نوش بر بزخمم نمک پراکندی

10 چند ای شیخ درس فقه و اصول درس عشقی بیا بخوان چندی

11 تا چو آشفته بگسلی زجهان خویشتن را بدوست پیوندی