ایکه از چهره شمع انجمنی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1070

1 ایکه از چهره شمع انجمنی بقد ازنار سرو در چمنی

2 نکنم با خیال زلف و رخت بچمن میل سنبل و سمنی

3 عارفش مرده لحد خواند روح بی ذوق عشق در بدنی

4 کی بری ره بکوی او هیهات ایکه در بند نفس خویشتنی

5 بر سر کوی همچو تو شاهی عار باشد گدای مثل منی

6 در دهانت که داشت وهم و گمان شد یقین پیش عقل از سخنی

7 تن گدازم که جان شوم همه تن جان بجانان سزا بود نه تنی

8 از رسن بازی دو زلف سیاه یوسف دل بچاه درفکنی

9 کی رهی از کمندش آشفته گر سرا پا بحیله مکر و فنی