گر کند ماه فلک زهره از ابن یمین فریومدی غزل 180

1 گر کند ماه فلک زهره زهرا در گوش آن تو باشی صنما لؤلؤ لالا در گوش

2 سخنم گر چه که دریست گرانمایه ولیک بستیزه نکند آن بت رعنا در گوش

3 ترک من سرو سهی قامت و ماه چکل است بشنو و جای ده این نکته غرا در گوش

4 گوهری کز صدف دیده پراکند رهی گشت مجموع ترا جمله بیکجا در گوش

5 داد عشاق بده وقت خود از دست مده وقت آنست که گیری سخن ما در گوش

6 هیچ دانی که زند گوی بچوگان مراد آنکه گیرد سخن مردم دانا در گوش

7 سخن ابن یمین گوش کن ایدوست از آنک در شهوار خوشت آید و زیبا در گوش