گر تو از پرده به ما رخ بنمانی از کمال خجندی غزل 485

1 گر تو از پرده به ما رخ بنمانی چه شود ور دری بر من درویش گشانی چه شود

2 بفراموشی ار ای شمع دل افروز شبی از در حجره ما باز در آنی چه شود

3 صبح امید من ار بار دگر از سر مهر حال ما نیره نداری و بر آنی چه شود

4 بر سر کوی وصالت به امید نظری اگر آیم من محزون به گدانی چه شود

5 محنت غربت و تنهانی شب کشت مرا آخر ای شام غریبی بر آنی چه شود

6 ما حریف می و چنگیم به آواز بلند مطربا گر تو همین پرده سرانی چه شود

7 جام می نوش کمال و مکن اندیشه آن که ترا حاصل ازین زهد ربانی چه شود