گر آن مه را وفا بودی چه بودی از عبید زاکانی غزل 105

1 گر آن مه را وفا بودی چه بودی ورش ترس از خدا بودی چه بودی

2 دمی خواهم که با او خوش برآیم اگر او را رضا بودی چه بودی

3 دلم را از لبش بوسیست حاجت گر این حاجت روا بودی چه بودی

4 اگر روزی به لطف آن پادشا را نظر با این گدا بودی چه بودی

5 خرد گر گرد من گشتی چه گشتی وگر صبرم بجا بودی چه بودی

6 به وصلش گر عبید بینوا را سعادت رهنما بودی چه بودی