1 گر هیچ شریف‌تر ز می بودی آن چیز حرام‌تر ز وی بودی

2 آمیخته با خبیث شد گر نه مشهور جان خبث کی بودی

3 گر نفسِ خبیث را بدانندی مخصوص چرا به خبث می بودی

4 از بدوِ وجود سیر کردی گر در راهِ عدم نشانِ پی بودی

5 گر هیچ به طمطراقِ عقل استی پس نطعِ سمای عشق طی بودی

6 با عشق نشست و خاست کردی عقل گر رجعتِ او به اصلِ شی بودی

7 در ظلّ ِ لوایِ عشق بنشستی با مردِ محبّت ار لوی بودی

8 مجنون در و دشت و کوه نگرفتی گر هیچ رهش به سویِ حی بودی