اگر فرهاد و شیرین از امیرعلیشیر نوایی غزل 280

1 اگر فرهاد و شیرین هر دو در دوران من بودی یکی شرمنده از من آن یک از جانان من بودی

2 اگر مجنون به دشت عشق همراهم شدی یکره به جان ز آشفتگی های دل ویران من بودی

3 مگو کز اشک در کوی وفا روید نهال وصل که گر بودی چنین از دیده گریان من بودی

4 چو گل چاک گریبانم نگشتی هر سحر ظاهر چو در اشک اگر آنشوخ در دامان من بودی

5 هزاران شب به بیداری به روزم نامدی در هجر شبی گر آن مه نامهربان مهمان من بودی

6 ز ناز و غمزه گاهی چشم اگر وا کردی آن مهوش ز حیرانی که دارم در رخش حیران من بودی

7 وفا را در دل خوبان اثر گر بودی ای فانی نبودی یار از آن بی‌وفایان زان من بودی