گر ماه شوی به جز از اوحدالدین کرمانی رباعی 247

1 در دیدهٔ ما نگر جمال حق بین کاین نور حقیقت است و انوار یقین

2 حق نیز جمال خویش در ما بیند این فاش مکن که خونت ریزد به زمین

1 خواهی که ببینی دل کارآگه را و از خود به خدا عیان ببینی ره را

2 بر تخت درون نشان به شمشیر زبان شاهنشه لا اله الّا الله را

1 جز نیستی تو نیست هستی به خدا ای هشیاران خوش است مستی به خدا

2 گر بت زبر ای حق پرستی روزی حقّا که رسی زبت پرستی به خدا