گر می خواهی که از اوحدالدین کرمانی رباعی 261

1 من خواهم راز آشکارا نکنم والبته هر آنچ هست پیدا نکنم

2 آن تو همان است که گویی که مکن چون مقدور است چون کنم تا نکنم

1 در دیدهٔ ما نگر جمال حق بین کاین نور حقیقت است و انوار یقین

2 حق نیز جمال خویش در ما بیند این فاش مکن که خونت ریزد به زمین

1 یا رب تو مرا به ژنده ارزانی دار غم را به من فکنده ارزانی دار

2 تاج و کمر و تخت به سلطان دادی درویشی را به بنده ارزانی دار