گر روی تو را چو آینه بتوان از مجد همگر رباعی 441

1 به وقت صبح نشیند کسی چنین بیکار مخسب ساقی و برخیز جان باده بیار

2 در آب بسته فکن از صراحی آتش تر که زود بگذرد این خاکدان باد وقار

1 ای تو به جاه خسرو صاحب نشان شده در ملک شاه خسرو و صاحب قران شده

2 ای آفتاب سایه فکن کز ظهور تست در سایه تو ذره صفت خور نهان شده

1 خبر دهید مرا کآن پسر خبر دارد که کار من زغمش روی در خطر دارد

2 خبر ندارم در عشق او ز کار جهان ولی جهان ز من و کار من خبر دارد