گر تو بر کشتن من از حکیم نزاری قهستانی غزل 327

1 گر تو بر کشتن من حکم کنی باکی نیست هیچ دلبستگی از بهر چو من خاکی نیست

2 ور به زهرم بکشی باز لبم بر لب نه بهتر از چشمه ی نوشین تو تریاکی نیست

3 هر کجا سروقدی بود به عمدا دیدم در همه شهر به بالای تو چالاکی نیست

4 محترز باش ز آلایش ادناس هوا پاک رو را بتر از صحبت ناپاکی نیست

5 عقل اگر خواست که در موکب حسن تو رود هیچ کس نیست که بر بسته به فتراکی نیست

6 نه که من در غم عشق تو گرفتارم و بس از تو در هیچ مکان نیست که غم ناکی نیست

7 هر چه در حسن جمال تو نزاری گفته ست بیش از آنی و ازین برترش ادراکی نیست