اگر تو تازه کنی از حکیم نزاری قهستانی غزل 50

1 اگر تو تازه کنی با من آشنایی را بر افکنی ز جهان رسم بی وفایی را

2 ز راه مرحمت آن دم که از وفا گویی بسوز همچو دلم برقع جدایی را

3 اگر چراغ نباشد شبِ وصال چه غم زشمعِ چهره برافروز روشنایی را

4 بیار ای بت ساقی می مغانه که من ز سر به در کنم این خرقة ریایی را

5 ملامتم مکن ای پارسا که در رهِ عشق به نیم جرعه فروشند پارسایی را

6 به خوانِ وصل تو هر کو نواله ای دارد به ملک جم ندهد ملکت گدایی را