اگر بلطف بخوانی وگر بجور از هلالی جغتایی غزل 405

1 اگر بلطف بخوانی وگر بجور برانی تو پادشاهی و ما بنده توایم، تو دانی

2 ترا، اگر چه نیاز کسی قبول نیفتد من از جهان بتو نازم که نازنین جهانی

3 بهر کسی که نشستی مرا بخاک نشاندی دگر بکس منشین، تا بر آتشم ننشانی

4 بهر کجا که رسیدم ز خوبی تو شنیدم چو روی خوب تو دیدم هنوز بهتر از آنی

5 بغیر جان دگری نیست در دل تنگم امید هست که آن هم نماند و تو بمانی

6 طریق مهر تو ورزم بهر صفت که توانم تو نیز مرحمتی کن بآن قدر که توانی

7 ز روی شوق هلالی هوای بزم تو دارد درین هوس غزلی گفت، تا بلطف بخوانی