گر از دفترِ عشق از حکیم نزاری قهستانی غزل 1322

1 گر از دفترِ عشق رمزی بخوانی خطا نامه ی عقل بر هم درانی

2 گر اموات خواهی که احیا بباشد بمیر ای حکیم از چنین زندگانی

3 به عمدا مکن در مراتب تصرف که مفروغ و مستانف از هم ندانی

4 بدین چشم دیدن محال است او را خطا بین تصور کند این معانی

5 نباید طمع کردن از رویِ ظاهر که کس را میسر نشد این امانی

6 ز بالا درآیی به گردن درافتی مُحال است در عینِ پیری جوانی

7 مگر نردبان پایه پایه بر آیی به شرطی که عشقت کند نردبانی

8 ز کون و مکان برشکن تا ببینی که جمله توی آن چه فی الجمله آنی

9 شود در تو معلوم حسی و عقلی که تو هم معما و هم ترجمانی

10 نزاری جز او کس ندیده‌ست اورا وگر خود کلیم الله لن ترانی

11 چو بر حکمِ اول نبوده‌ست قانع از آن گشت محجوب در حکمِ ثانی