گر جلوه کنان یک نفسی پیش از اسیری لاهیجی غزل 481

1 گر جلوه کنان یک نفسی پیش من آئی ز نگار غم از آینه دل بزدائی

2 جانا چه شود هر دم اگر روی چو ماهت بی پرده بدین عاشق دیوانه نمائی

3 روشن شود از نور رخت ملکت جانم از چرخ دل آندم که چو خورشید برآئی

4 ازآتش عشق تو نگر داغ بدلها جانا تو چنین فارغ و بی درد چرائی

5 هر چند بجان تحفه غم پیش فرستی شادی و طرب در دل عشاق فزائی

6 دیگر نکند میل بطوبی دل زاهد با این قد رعنا چو بفردوس درآئی

7 از لذت کونین اسیری نکند یاد گر وصل تو یابد بچنین روز جدائی