گر بگرد کعبه کوی تو باشد از اسیری لاهیجی غزل 301

1 گر بگرد کعبه کوی تو باشد یک طواف آن یکی بهتر ز صد حج پیاده بی گزاف

2 در هوای حور و جنت زاهد از دیدار ماند با چنین جهلی ز دانش میزند بیهوده لاف

3 ذوق عشقت در نمی یابد مذاق زاهدان در میان عاشق و زاهد ازین شد اختلاف

4 مرد حق بین را نباشد احتیاجی با دلیل از دلیل روز مستغنی است بینا بی خلاف

5 نیست عالم جز نمودهست مطلق در شهود یک اشارت اهل کشف و ذوق را باشد کفاف

6 عارف ذات و صفات حق شوی بی قیل و قال گر به او صاف کمال او بیابی اتصاف

7 چون اسیری غرق بحر وحدت آمد زاهدا موج را گر عین دریا گفت می‌دارش معاف