1 گر بدانی که گرفتار کمندت دل کیست ور کنی جزم که مهر تو در آب و گل کیست

2 داد عصمت دهی از بهر رضای دل او تا هوس پیشه بداند که دلت مایل کیست

3 سگت آهسته نهد پا به زمین از غیرت تا بداند که سر کوی تو سر منزل کیست

4 بعد از آن هم که کنی به سملم از تاب حسد ترسم از رشک بگویند که این به سمل کیست

5 برده این قافله از قافله مشگ سبق یارب این عطرفشانی عمل محمل کیست

6 گرچه آواز وی از محفل او می‌شنوم دلم از دغدغه خونست که در محفل کیست

7 محتشم زد چو گدایان در دریوزه عام تا به این پی نتوان برد که او سائل کیست