1 گر بدانی چه در قنینه ی توست جام جم ساغر کمینه ی توست

2 در گلیم حکیم عشق گریز که همه جزو و کل دفینه ی توست

3 با تو هم بسترست فرعونت غلطم در درون سینه ی توست

4 گر تو مجموع نقد خود باشی بحر و کان هر دو در خزینه ی توست

5 آب سیل قضای امروزی تا به زانوی عقل دینه ی توست

6 عاریت نیست عشق من چه کنم چون توان گفت در رهینه ی توست

7 دل غلط می کنم که گر سنگ است پیش جام تو آبگینه ی توست

8 سینه چون جام کن نزاری صاف جان کونین در قنینه ی توست

9 بادبان دماغ پرسود است خانه ی نوح جان سفینه ی توست

10 خلق عالم چه دوست چه دشمن هم ز مهر تو هم ز کینه ی توست

11 تویی آن مرغ آشیان شکار که نجوم سپهر چینه ی توست