اگر در بحر عرفان غرقه از اسیری لاهیجی غزل 479

1 اگر در بحر عرفان غرقه گردی بنزد عارفان مردانه مردی

2 چو پروانه به پیش شمع رویش اگر جانباز باشی اهل دردی

3 رسی در ملک وصلش گربرآری ز درد هجر از دل آه سردی

4 نشینی در بر معشوق شادان طریق عاشقی چون در نوردی

5 برون آری سراز جیب بقایش بدریای فنا چون غوطه خوردی

6 ز چشمش فتنه در عالم عیان شد که در هر گوشه می بینم نبردی

7 ز گلزار جمال روی یارم اسیری حسن خوبان هست وردی