سلیم تهرانی

گر به گوش خود ز مردم بشنوی از سلیم تهرانی غزل 68

غزل 68 ام از 1122 غزلیات

خانه / سلیم تهرانی / دیوان اشعار سلیم تهرانی / غزلیات در دیوان اشعار / غزل شماره 68

1 گر به گوش خود ز مردم بشنوی گفتار را از خوی خجلت بشویی نسخهٔ اشعار را

2 شعر خود را گر به از هر شعر دانی دور نیست بهتر از آب بقا باشد عرق بیمار را

3 در بلندی همچو آن، دیگر نداری مصرعی زینت دیوان خود کن طرهٔ دستار را

4 در سواد نامه‌ات هر لفظ معنی می‌خورد چاره‌ای کن آخر این موران معنی‌خوار را

5 تا بداند رتبهٔ طبع بلندت را، سلیم بر سر راه حسود انداز این طومار را

سلیم تهرانی

شعر شعر کهن غزل سلیم تهرانی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از سلیم تهرانی

1 آن بلبلم که هرگاه، از دل کشم فغان را از خون چو ساغر می، پر سازم آشیان را

2 نه الفتی به مرغان، نه رغبتی به افغان من بلبل غریبم این باغ و بوستان را

1 شورش مغز جنون نالهٔ مستانهٔ ماست شانهٔ طرهٔ آشفتگی افسانهٔ ماست

2 بال و پر نیست که خود را برساند جایی گریهٔ شمع به نومیدی پروانهٔ ماست

1 دلم به عشق هلاک است کینه خواهی را که دام عیش بود موج بحر ماهی را

2 کسی که باخته نقد شباب را، داند که گریه نیست عبث شمع صبحگاهی را

شاعر شعر گر به گوش خود ز مردم بشنوی گفتار را سلیم تهرانی می باشد.

این شعر در قرن 11 سروده شده است.

قالب شعر گر به گوش خود ز مردم بشنوی گفتار را غزل است

این شعر در دسته‌بندی اجتماعی, شعر فارسی, شعر کوتاه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن اجتماعی, شعر فارسی, شعر کوتاه, می‌نوشی است.

شعربعدی

1122 / 68

شعرقبلی

بنر