گر فضل کنی ندارم از عالم باک از ابوسعید رباعی 388

1 ما را به جز این جهان جهانی دگرست جز دوزخ و فردوس مکانی دگرست

2 قلاشی و عاشقیش سرمایهٔ ماست قوالی و زاهدی از آنی دگرست

1 در دیده به جای خواب آب است مرا زیرا که به دیدنت شتاب است مرا

2 گویند بخواب تا به خواب‌ش بینی ای بیخبران چه جای خواب است مرا

1 از کعبه رهیست تا به مقصد پیوست وز جانب میخانه رهی دیگر هست

2 اما ره میخانه ز آبادانی راهیست که کاسه می‌رود دست بدست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما