1 اگر به کلبه احزان ما گذر کردی فضای کلبه ما جنّتی دگر کردی

2 و گرچه در نظر حُسن او نمی‌آییم چه بودی ار ز سر لطف یک نظر کردی

3 نکرد ناله زارم در او اثر هرگز که گر به کوه رسد دل به حجر کردی

4 به یک اشارت اگر خواستی از گوشه چشم هزار گونه غم از جان من به‌در کردی

5 چه می‌کنم ز خبر کاشکی مرا یاری درآمدی و به یک یار بی‌خبر کردی

6 بمردم از من و رحمت نمی‌کند بر من نمی‌رود به شفاعت کسی مگر کردی

7 برون شوی که از این نیم‌جان خلاص شوم نمی‌کند هم و افسوس کاین‌قدر کردی

8 از این دو وجه‌برون نیست کاشکی یک روز ثواب بیش بدی هر چه بیشتر کردی

9 بس از خیال نزاری مُحال بیش مگوی اگر چنان که نکردی وگر کردی