حاجت اگر بری، در دولتسراست از حزین لاهیجی غزل 666

1 حاجت اگر بری، در دولتسراست دل محرم اگر شوی، حرم کبریاست دل

2 فتح دل شکسته میسر شود تو را در عرصهٔ دو کون، مظفر لواست دل

3 تا زخمهای سینه بدوزم، دماغ کو؟ تا داغ عشق را بشمارم کجاست دل؟

4 کو آن زبان که جور تو را آورد سپاس؟ آمد میسر از ستم ات هر چه خواست دل

5 برگ سمن حجاب ز شبنم نمی کند ای گل، به پاک دیدگی ما گواست دل

6 سودای عشق مایه ی نقصان نمی دهد افزود بر بضاعت اشک، آنچه کاست دل

7 مست سماع معنی بیگانه ام حزین تا با زبان خامه مرا آشناست دل