1 چون فلک از آفتاب مشعله ئی درگرفت عرصه آفاق را جمله در آذر گرفت

2 خسرو سیاره چون تیغ ضیا برکشید لشکر ظلمت شکست کشور اختر گرفت

1 ایدل غافل بدان کاحوال عالم هیچ نیست پیش زخم حادثات دهر مرهم هیچ نیست

2 چون ز شادی کس نیابد در همه روی زمین زیر طاق آسمان گوئی که جز غم هیچ نیست

1 باد بهار میوزد از روی مرغزار جان تازه میکند نفس باد نو بهار

2 چون بوی عنبرست بدم خاک بوستان چون آب صندلست برنگ آب جویبار