گر هیچ دلم راز به از ملک‌الشعرا بهار قطعه 546

1 گر هیچ دلم راز به یاران بگشودی مردم زتهیدستی من واقف بودی

2 استغنا جستم من و مستغنی گشتند ورنه غم من بر غم یاران بفزودی

3 شرم آبروی بنده نگهداشتی و کس از من سخنی جز به مدارا نشنودی

4 ور روی بیفکندی اندر طلب مال بس مال‌فراوان که به من روی نمودی