1 گر جان و دل به دست غم تو ندادمی پای نشاط بر سر گردون نهادمی

2 گر بیم زلف پر خم تو نیستی مرا این کارهای بستهٔ خود برگشادمی

3 ور بر سرم نبشته نبودی قضای تو شهری پر از بتان به تو چون اوفتادمی

4 واکنون چه اوفتاد دل اندر بلای تو ای کاش ساعتی به جمال تو شادمی

5 گر بی‌تو خواست بود مرا عمر کاجکی هرگز نبودمی و ز مادر نزادمی