گر شمس منیر آمدی، ار بدر از قاسم انوار غزل 640

1 گر شمس منیر آمدی، ار بدر تمامی یک جرعه تصدق طلب از ساقی جامی

2 در بیشه شیران همه شیران سرافراز زنهار! درین کوی بغفلت نخرامی

3 جان بنده شاهیست، که آن شاه دل افروز خورشید جهان را نپسندد بغلامی

4 محبوب خدا، شیر دغا، احمد صادق هم روی تو فرخنده و هم نام تو نامی

5 نتوان بزبان وصف تو گفتن بتمامی ای جان جهان، صدر امینی و امامی

6 یک بار نقاب از طرف چهره برانداز تا عاشق روی تو شود عارف و عامی

7 قاسم ز غمت بیدل و بیچاره و مستست نتوان صفت لطف تو گفتن به تمامی