1 ایدل اگر روزی دو سه دنیا نباشد بر مراد خوش باش کاحوال جهان زانسانکه آید بگذرد

2 کار جهان برقی بود بر تیرگی رخشان شده خوش در نظر آید مرا چون رخ نماید بگذرد

3 بگذار گیتی را و زو بگذر چو دانی این قدر کز ما در آنکو در جهان روزی بزاید بگذرد

4 مائیم در دست غمش با نیم جانی غرق خون ایکاشکی بار غمش چون جان رباید بگذرد

5 بر ما چو دور خرمی بگذشت و آمد وقت غم دل شاد باید داشتن کان هم نپاید بگذرد

6 سیرت بگردان از بدی وز رنج دهر آسوده شو کز مردم نیکو سیر هر چ آن نشاید بگذرد

7 از تنگنای آرزو مسکین دل ابن یمین گر حق بخرسندی دری بر وی گشاید بگذرد