گر آن ترک خطایی نوش از امیرعلیشیر نوایی غزل 10

1 گر آن ترک خطایی نوش سازد جام صهبا را نخست آرد سوی ما ترکتاز قتل و یغما را

2 رخش در نازکی بر باد داده صفحه گل را قدش در چابکی بر خاک شانده سرو رعنا را

3 به منع بوس آن لب چون دوصد تیرست از مژگان که در خاطر تو اند راه دادن این تمنا را؟

4 بهار عارضش را تازه گل‌های عجب بشکفت خدا را مدعی مانع مشو یکدم تماشا را

5 من و کوی مغان وان مغبچه کز لعل جان‌پرور به نکته کرده زین دیر کهن بیرون مسیحا را

6 چو در کوی خراباتش به یک ساغر نمی‌گیرند بر آتش افکنم به این لباس زهد و تقوا را

7 چه پوشانم ز مردم کآتش عشق می روشن ز چاک سینه ظاهر کرد سر مخفی ما را

8 بگو کآرند جام جم ز مخزن ای شه خوبان که بنمایم به شاهان بی‌وفایی‌های دنیا را

9 غزل گفتن مسلم شد به حافظ شاید ای فانی نمایی چاشنی دریوزه زان نظم جهان‌آرا