گر مهر فاحببت بذرات نه از اسیری لاهیجی غزل 118

1 گر مهر فاحببت بذرات نه ساریست سرگشتگی عالم و آدم ز طلب چیست

2 از شوق تو سرگشته شد افلاک و کواکب واندر طلبت آب بهر گوشه جاریست

3 از کعبه ترا گر طلبد زاهد عابد مطلوب ز بتخانه و از دیر بگو کیست

4 ز آئینه دل زنگ دوئی گر بزدائی روشن بنماید که همه، غیر یکی نیست

5 این طرفه که از باده وصلش همه مستند در قید خمار غم هجران ز اسیریست