گر خلق چنانکه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 430

1 آواز در آمد بنگر یار منست من خود دانم کرا غم کار منست

2 سیصد گل سرخ بر رخ یار منست خیزم بچنم که گل چدن کار منست

1 تا درد رسید چشم خونخوار ترا خواهم که کشد جان من آزار ترا

2 یا رب که ز چشم زخم دوران هرگز دردی نرسد نرگس بیمار ترا

1 نقاش رخت ز طعنها آسودست کز هر چه تمام‌تر بود بنمودست

2 رخسار و لبت چنانکه باید بودست گویی که کسی به آرزو فرمودست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما