1 از شیشه نه می در دل مخمور فرو ریخت انوار تجلی‌ست که بر طور فرو ریخت

2 گلچین چمن دامن گل را ز خجالت چون دید گل روی تو از دور، فرو ریخت

1 بی‌درد خسته‌ای که به درمان شد آشنا شوریده آن سری که به سامان شد آشنا

2 از فیض شانه یافت دل از زلف هرچه بافت شد مفت خوشه‌چین چو به دهقان شد آشنا

1 من لبالب آروز، لیک آرزوی دل یکی‌ست عالمی پر از شهید و غمزه قاتل یکی‌ست

2 خواه سوی کعبه رو خواهی ره بتخانه گیر کوی عشق است این به هر جا می‌روی منزل یکی‌ست