1 اگر دل بر صف مژگان سیاهی می‌زند خود را که تنها ترک چشمش بر سپاهی می‌زند خود را

2 ز تابم می‌کشد اکثر نگاه دیر دیر او که بر قلب دل من گاه گاهی می‌زند خود را

3 ندارد چون دل خود رای من تاب نظر چندان چه بر شمشیر مردم کش نگاهی می‌زند خود را

4 گلی کز جنبش باد صبا آزرده می‌گردد چرا بر تیغ آه بیگناهی می‌زند خود را

5 مه نو سجده‌های سهو می‌فرمایدم امشب به صورت بس که بر طرف کلاهی می‌زند خود را

6 سواری گرم قتلم گشته و من منفعل مانده که گیتی سوز برقی بر گیاهی می‌زند خود را

7 عنانش محتشم امروز می‌گیرم تماشا کن که چون بر پادشاهی دادخواهی می‌زند خود را