1 گر تخم برومند نشد، کشتهٔ توست ور جامه پسندیده نشد، رشتهٔ توست
2 گر ز آن که تو را پای فرو رفت به گل از کس تو منال، کاین گل آغشتهٔ توست
1 کوتاه کنم قصه که بس مشکل بود آرندهٔ نامه هم بس مستعجل بود
2 پروای نوشتن بسی نیز نداشت دستم که گهی بر سر و گر بر دل بود
1 آن کیست که آگاه ز حسن و خرد است آسوده ز کفر و دین و از نیک و بد است
2 کارش نه چو جسم و نفس داد و ستد است آگاه بدو عقل و خود آگه به خود است
1 راهی ست دراز و دور، می باید رفت آنجات اگر مراد برناید، رفت
2 تن مرکب توست تا به جایی برسی تو مرکب تن شوی، کجا شاید رفت؟