1 اگر ساقی به بزم ما قلندر وار بنشیند بسا صوفی که اندر حلقه ی خمّار بنشیند

2 به زاریّ دل زارم ترا ای دل نیازارم کزان زاری ترا بر دل مباد آزار بنشیند

3 به عزم رفتن از مجلس به هر باری که برخیزی از آن برخاستن بر دل مرا صدبار بنشیند

4 چو خشم فتنه انگیزش کند مستی و مستوری نماند هیچ زاهد راکه او هشیار بنشیند

5 کسی در معرض مردان برآرد نام منصوری که برخیزد زسر و آنگه به پای دار بنشیند

6 کسی در دیده ی مردم بود چون مردم دیده که همچون دیده ی گلگون میان خار بنشیند

7 دل ابن حسام از رنج و از تیمار بیمار است مگر دلبر به تیمار دل بیمار بنشیند