اگر کسی گوید که زمین چشمه تاریک است بدانچ تاریک از قبادیانی خوان الاخوان 123

1 ای خواجه جهان حیل بسی داند وز غدر همی به جادوی ماند

2 گر تو به مثل به ابر بر باشی زانجات به حیله‌ها فرو خواند

1 این دهر باشگونه چو بستیزد شیر ژیان به‌دام درآویزد

2 مرد دژ آگه آن بود و دانا کز مکر او به وقت بپرهیزد

1 آمد بهار و نوبت صحرا شد وین سال خورده گیتی برنا شد

2 آب چو نیل برکه‌ش میگون شد صحرای سیمگونش خضرا شد