1 گر شبی بازآید از در شمع جان افروز من بر چراغ مهر و نور صبح خندد روز من

2 گر مرا روزی خیالش روی بنماید به خواب مطلع اقبال گردد طالع فیروز من

3 تا سحر هر شب چو شمع از آتش هجران یار دیده گریان است و می سوزد دل پرسوز من

4 پیش ابروی تو می خواهم که جان قربان کنم پرده بردار از رخ، ای عید من و نوروز من

5 تا نهان کردی ز من رخ، یک نفس غایب نشد صورت روی تو از چشم خیال اندوز من

6 کی تواند کرد عاشق گوش بر پند ادیب؟ زحمت خود می دهی ای پیر پندآموز من

7 چون نسیمی هر که او شد بنده فضل اله کی تواند کو ببیند شمع جان افروز من