اگر نه احتراز از شادی اغیار از آذر بیگدلی غزل 122

1 اگر نه احتراز از شادی اغیار می‌کردم به هرکس می‌رسیدم، شکوه‌ای از یار می‌کردم

2 ز من، بی‌رحمی‌ات کس نشنود؛ چون پیش ازین مردم تو را بی‌رحم می‌گفتند و، من انکار می‌کردم!

3 به امیدی، که فردا پیش او گویند حال من به آه و ناله دوش احباب را بیدار می‌کردم

4 خوشا روزی که چاک سینهٔ اهل محبت را چو می‌دیدم، خیال رخنهٔ دیوار می‌کردم

5 اگر طبعش ز من آزرده شد، آذر سزای من چرا در بزم او، بدگویی اغیار می‌کردم؟!