گر غزل‌های جهان خاتون از کمال خجندی مفردات 4

1 جانا ز گرد درد پر باد دامن ما وین دلق گرد خورده صد پاره در تن ما

2 دل ساکنی ندارد بی خاک آستانت ای خاک آستانت تا حشر مسکن ما

1 دل زان نست و دیده بدینم نزاع نیست اینست که آن دو پیش تو چندان متاع نیست

2 کی بابم از دهان تو ز آن لب نشان که هیچ بر سر غیب جان مرا اطلاع نیست

1 مست عشقم ز خرابات میارید مرا تا ابد بر در میخانه گذارید مرا

2 باده پاک روان پیش من آرید دمی آخر از پاکروان چند شمارید مرا