1 گر هلاک من است عنوانش سر نپیچم ز خط فرمانش

2 مرد میدان عشق دانی کیست آن که اندیشه نیست از جانش

3 کس به میدان عشق روی نکرد که نکردند تیربارانش

4 آرزومند مجلس سلطان صبر باید به جور درمانش

5 هیچ تیغی جدا نگرداند دست امید من ز دامانش

6 مردم از فتنه ایمنی جویند من و آشوب چشم فتانش

7 زاهد و گیسوان حورالعین من و زلفین عنبرافشانش

8 تشنهٔ لعل او کجا باشد التفاتی به آب حیوانش

9 که داری سر مسلمانی بگذر از چشم نامسلمانش

10 هست درمان برای هر دردی من و دردی که نیست درمانش

11 واقف از حالت فروغی کیست آن که افتد ز چشم جانانش