1 اگر ره است و اگر بیره از قفای تو باشم اگر بدم من اگر نیک از برای تو باشم

2 همین بس است که بر من ز روی لطف ببینی که من نه در خور اندیشه ی لقای تو باشم

3 بکرده های صواب است امید شیخ و بمن بین که با هزار خطا چشم بر عطای تو باشم

4 سخن به بیهده رانم زنیک و بد ندانم مرا بس این که توانم مطیع رای تو باشم

5 بمدعای منی پای تا بفرق، خدا را کجا رواست که من جز بمدعای تو باشم

6 برات روضه بشویم در آب چشمه ی کوثر اگر قبول کنندم که خاک پای تو باشم

7 من و بلای غمت، شیخ و خلد نعیمش کدام نعمت از این به که مبتلای تو باشم

8 نشاط قیمت بیگانگی زخلق چه داند من این معامله دانم که آشنای تو باشم